Regel 41: | Regel 41: | ||
* Wat brengen zij in en halen zij van andere stakeholders uit de situatie? |
* Wat brengen zij in en halen zij van andere stakeholders uit de situatie? |
||
* Wat hebben de stakeholders hiervoor nodig? Wat zijn voorwaarden waaronder verbeteringen tot stand kunnen komen en dit een succes wordt? |
* Wat hebben de stakeholders hiervoor nodig? Wat zijn voorwaarden waaronder verbeteringen tot stand kunnen komen en dit een succes wordt? |
||
+ | |||
Het rijke plaatje wordt tijdens stakeholdersessies gebruikt als een ‘praatplaatje’ waarin de stakeholders met elkaar de situatie gaan bespreken en samen naar wenselijke en haalbare verbeteringen zoeken. Dit proces vindt plaats onder begeleiding van een gespreksfacilitator. |
Het rijke plaatje wordt tijdens stakeholdersessies gebruikt als een ‘praatplaatje’ waarin de stakeholders met elkaar de situatie gaan bespreken en samen naar wenselijke en haalbare verbeteringen zoeken. Dit proces vindt plaats onder begeleiding van een gespreksfacilitator. |
Het belangrijkste van het voeren van gesprekken met stakeholders in een complexe situatie is dat het duidelijk wordt wat hun wereldbeelden (hun kijk op de situatie en mogelijkheden daarin) zijn en dat zij die van elkaar leren kennen, zodat zij gezamenlijk aan verbeteringen voor de situatie kunnen werken (zie figuur 1). Je wilt: begrijpen voor ingrijpen. In gesprekken met stakeholders probeer je helder te krijgen wat belangrijk is voor hen en waar hun mogelijkheden liggen, zowel nu als in de ideale situatie (zie figuur 2 en 3).
In het bijzonder zijn we op zoek naar het beschrijven van situaties. Een situatie bestaat meestal uit meerdere betrokkenen of andere elementen die gedrag vertonen ('entiteiten') met al dan niet gemeenschappelijk doelstellingen. De entiteiten hebben interactie in een situatie waarin materialen of ideeën worden uitgewisseld.
Je wilt er achter komen hoe iedere betrokkene afzonderlijk in de uitdagende situatie handelt vanuit zijn overtuigingen en (ingebeelde) (on-)mogelijkheden in huidige en ideale situatie. Dit wordt ook wel iemands 'wereldbeeld' (world view) genoemd. Wereldbeelden zijn (on-)bewuste gedragspatronen die ontstaan uit iemands overtuigingen en de mate waarin iemand door zijn omgeving wordt gefaciliteerd.
De gespreksonderwerpen zoals in figuur 2 en 3 opgesomd worden per situatie anders verwoord. Immers, een gesprek met een manager verloopt anders als met een kind. Neem de vrijheid om de onderwerpen op een gepaste manier te verwoorden en vragen te stellen. Bottom-line in het gesprek is steeds: wat doet de geïnterviewde op dit moment in de situatie en wat ziet hij of zij zichzelf in een ideale situatie doen, inclusief alle (on-)mogelijkheden die daar bij passen?
Het gesprek vindt letterlijk en figuurlijk in een veilige omgeving plaats.
Als een interview via het EMM gedachtegoed wordt afgenomen, dan wordt een interview impliciet gecodeerd, namelijk volgens de Expertise Management ontologie (EMont): de PQR formule (wat, hoe en waarom). Een interview hoeft dan ook niet helemaal te worden uitgeschreven. Dat kost ook veel tijd. De essentie is situaties te beschrijven. EMont elementen kunnen daarbij worden gebruikt als coderingssymbolen. Annoteer de uitwerkingen met (P), (Q), (R), (B), (C), voor respectievelijk wat, hoe, waarom (doelstelling), belief (overtuiging, uitgangspunt) en condition (indicator, conditie, toestand). Samen met de quotes is dit de vastlegging van een interview.
Het rijke plaatje wordt tijdens stakeholdersessies gebruikt als een ‘praatplaatje’ waarin de stakeholders met elkaar de situatie gaan bespreken en samen naar wenselijke en haalbare verbeteringen zoeken. Dit proces vindt plaats onder begeleiding van een gespreksfacilitator.
Het is van belang een gezamenlijke, breed gedragen ambitie of doelstelling van de betrokkenen in deze situatie te formuleren. Het gaat om een doelstelling waar in het project gezamenlijk naartoe gewerkt wordt.
Hier wordt aan gewerkt of naar verwezen door: 1. De uitdagende situatie begrijpen, Interviews, Soft Systems Methodology